اهداف هدف از این پژوهش مقایسه سرمایه اجتماعی خانوادگی بین دو گروه خانواده است: خانواده های دارای سالمند و بدون سالمند. برخی از اندیشمندان علوم اجتماعی زندگی خانوادگی را سنگ بنای سرمایه اجتماعی می دانند که ریشه برخی از نابسامانی های اجتماعی امروز جامعه در نبود یا کمبود آن است. از همین رو، تقویت و تحکیم خانواده، بازگشت اخلاق به درون خانواده و ارتقای پیوند بین اعضای آن باعث ارتقای سرمایه های مهم جامعه می شود.مواد و روش ها پژوهش حاضر روی نمونه های معتبر جامعه آماری به حجم 384 نفر از خانواده های مناطق چهارگانه شهر قم و با روش پیمایش، فن پرسش نامه و روش نمونه گیری خوشه ای و تصادفی انجام شد. ابتدا بر اساس ملاک های عرفی و اجتماعی، شهر به سه منطقه تقسیم شد و در مرحله بعد از هر منطقه یک خیابان به صورت تصادفی انتخاب شد. در نهایت، با توجه به تشابه حدودی اندازه جمعیت هر منطقه، از یک یا دو بلوک در مناطق انتخاب شده، روی 100 پاسخ گو به صورت تصادفی مطالعه شد. 92 درصد پاسخ گویان مرد و 8 درصدشان زن بودند. 50 درصد از پاسخ گویان 26تا 35 ساله و 33 درصد 36تا 45 ساله و 17 درصد باقی مانده 45سال و بیشتر بودند.یافته ها نتایج حاکی از این است که بین سرمایه اجتماعی شناختی درون خانوادگی در دو گروه خانواده های دارای سالمند و بدون سالمند تفاوت معناداری وجود ندارد. اما بین سرمایه اجتماعی ساختاری درونی و بیرونی و شناختی بیرونی خانواده دو گروه تفاوت معناداری دیده می شود. با لحاظ متغیرهای زمینه ای مانند جنسیت، تحصیلات، سن، تعداد فرزندان و اشتغال نیز بین دو گروه خانواده ها، تفاوت معناداری به وجود نیامد. نتیجه گیری حضور سالمند در خانواده باعث افزایش سرمایه اجتماعی خانوادگی و به تبع آن کاهش مسائل عدیده اخلاقی جامعه خواهد شد. دولت ها باید با حمایت از سالمندان و برطرف کردن نیازهای آن ها اعم از خدمات درمانی و هزینه های دارویی، حمایت های اقتصادی و غیره، شرایط را برای حضور سالمند در کنار فرزندان و افزایش سرمایه اجتماعی خانوادگی فراهم کنند.

اهداف: مراقبت از سالمند، بخش مهمی از وظایف حرفه ای پرستار است. در برخی از مطالعات گزارش شده است که دانشجویان پرستاری نسبت به سالمندان و مراقبت از آنها نگرش منفی داشته و تمایلی برای انتخاب محیطهای مراقبت از سالمندان در آینده شغلی خود ندارند. همچنین اعتقاد بر این است که تجارب بالینی روی نگرش به سالمندان اثر می گذارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مراقبت از سالمند بر نگرش دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کاشان نسبت به سالمندان انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مداخله ای است که در آن تعداد 59 دانشجوی سال چهارم پرستاری مورد پژوهش قرار گرفتند. نمونه گیری با روش آسان انجام شد. دانشجویان ترم 8 (32 نفر) در گروه کنترل و دانشجویان ترم 7 (27 نفر) در گروه مداخله قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد، سپس در گروه مداخله، یک برنامه 10 روزه مراقبت از سالمند اجرا شد. یک روز پس از روز دهم، پس آزمون از هر دو گروه انجام شد. جهت بررسی نگرش دانشجویان از پرسشنامه KAOP استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل، t زوج، ANOVA، chi-square و ازمون دقیق فیشر در نرم افزار SPSS11.5 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در پژوهش حاضر، 40.7% از دانشجویان مرد و 59.3% زن بودند. میانگین نمرات نگرش دانشجویان در دو گروه کنترل و مداخله در ابتدای مطالعه تفاوت معنی داری نداشت (0.62=P). میانگین نمرات نگرش در گروه مداخله در ابتدای مطالعه 118.18 و در انتهای مطالعه 119.62 بود (0.62=P). همچنین میانگین نمرات نگرش در گروه کنترل در ابتدای مطالعه 119.4 و در انتهای مطالعه 125.37 بود (0.01=P). نتیجه گیری: برنامه مراقبت 10 روزه از سالمندان، تاثیر محسوس و معنی داری بر نگرش دانشجویان پرستاری به سالمندی نداشت، درحالیکه گردش یک روزه در سرای سالمندان با بهبود نگرش به سالمندی همراه بود. احتمالا شرایط نگهداری سالمندان بر چگونگی تغییر نگرش تاثیر داشته است. مطالعه بیشتر در این زمینه پیشنهاد می شود.

الگوی جمعیت جهانی روندی رو به رشد به سوی سالمندی دارد و این منجر به یک پدیده جهانی در قرن 21 شده است. روند پیری به صورت موازی با روند امروز شهرنشینی پیش می رود. یکی از فعالیت های مناسب برای افراد مسن به منظور ارتقا ابعاد جسمانی و روحی خود، گردشگری است. گردشگری موجب تحرک این افراد شده و آن ها را وادار می سازد از انزوا و خانه نشینی خارج شوند. گردشگری شهری یکی از کارکردهای اصلی از شهرها می باشد و در صورتی که بتواند تقاضا و خواسته های گردشگران سالمند را فراهم آورند و شهری دوستدار سالمند را ایجاد کند رضایتمندی آنان را از مقصد گردشگری موجب می شود. این پژوهش در پی آن است که اثرگذاری مؤلفه های شهر دوستدار سالمند بر میزان رضایت و وفاداری گردشگران سالمند شهر مشهد بر مبنای مدل اروپایی بررسی کند. تعداد 183 پرسشنامه پاسخ داده شده توسط گردشگران سالمند این مقصد مورد بررسی قرار گرفت؛ و داده ها بر اساس مدل مفهومی پیشنهادی بر مبنای مدل اروپایی و با استفاده از نرم افزار spss جهت سنجش وجود رابطه از آزمون اسپیرمن و تحلیل مسیر رگرسیون مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان از وجود رابطه مثبت میان فاکتورهای تصویر مقصد، انتظارات، کیفیت مقصد و ارزش درک شده در میزان رضایتمندی و وفاداری به مقصد می باشد. رابطه ای که با افزایش میزان هریک از چهار عامل نامبرده و دو شاخص رضایتمندی و در پی آن وفاداری افزایش می یابند. در ادامه تحلیل مسیر، اثرگذارترین عامل بر وفاداری به این مقصد به صورت مستقیم و غیرمستقیم تصویر مقصد می باشد؛ و علاوه بر آن رضایتمندی به صورت مستقیم و کیفیت درک شده به صورت غیرمستقیم در ایجاد وفاداری گردشگران سالمند به این مقصد مذهبی و فرهنگی مؤثر بوده اند.

زمینه وهدف: استئوپروز یک مشکل مهم سلامت عمومی در دنیا بوده و شیوع آن در حال افزایش می باشد. در زنان کاهش سریع توده استخوانی در زمان شروع یائسگی به دلیل کمبود هورمون استروژن ثابت شده است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع استئوپروز در زنان سن یائسگی یزد بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی (Cross-sectional) و توصیفی تحلیلی (Descriptive-Analytical) تعداد 502 زن در سنین یائسگی که به ترتیب به تنها مرکز سنجش تراکم استخوانی شهر یزد در سال های 1380-1381 مراجعه نموده بودند، با سرشماری وارد مطالعه گردیدند. زنان دارای استئوپروز شناخته شده، بیماری های مزمن و بیماری های استخوانی یا متابولیک و زنانی که سابقه جراحی هیسترکتومی و اووفرکتومی با سابقه مصرف دارو های موثر بر متابولیسم استخوان داشتند از مطالعه خارج گردیدند. از تمامی بیماران پرسشنامه ای حاوی خصوصیات دموگرافیک و سوابق سلامتی و عوامل خطر برای پوکی استخوان تکمیل می گردید. نتایج با استفاده از نرم افزارآماری 11.5 SPSS و با آزمون های آماری Chi-Square و Anova تجزیه و تحلیل ومتغیر های کمی به صورتMean±SD  گزارش گردیدند.یافته ها: تعداد 502 زن یائسه با محدوده سنی از 50 تا 85 سال [7.05±60.57 (Mean±SD) سال] وارد مطالعه گردیدند. با استفاده از BMD ناحیه L2-L4 تعداد 103 نفر (20.5% کل این زنان) استئوپروز، 261 نفر (52%) استئوپنی و 138 نفر (27.5%)BMD  نرمال داشتند. این موضوع در حالی است که با استفاده از BMD ناحیه هیپ تعداد 216 مورد (43.03%) استئوپروز، تعداد 216 مورد (43.03%) استئوپنی و تعداد 70 نفر (13.94%)BMD  نرمال داشتند. با افزایش سن درصد موارد طبیعی کاهش و به طبع آن موارد مبتلا به استئوپروز و استئوپنی به صورت معنی داری از نظر آماری افزایش می یافتند. تنها در 261 مورد (52%) هر دو ناحیه تشخیص را مطرح می کردند و در باقی موارد یعنی 241 مورد (48%) تشخیص بر حسب ناحیه اندازه گیری BMD متفاوت می بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که شیوع استئوپروز و استئوپنی در این جامعه تا حدودی مشابه کشور عربستان می باشد. ولی از بسیاری از کشور های دیگر بالاتر می باشد. در کل، می توان ابراز داشت که استئوپروز و استئوپنی در بین زنان سنین پس از یائسگی در یزد شایع است. این مطالعه، این بیماری را به عنوان یک مشکل سلامت عمومی در جامعه ما نیز تایید می کند. در پایان پیشنهاد می شود جهت ارزیابی دقیق تر شیوع و بروز استئوپروز نسبت به انجام مطالعاتی برای فراهم آوردن اطلاعات جمعیت رفرانس ایرانی اقدام گردد.